Po Ewangelii, ze słowem do licznie zebranych w katedrze zwrócił się abp Jerzy. Władyka przybliżył postać św. Mikołaja Cudotwórcy i podkreślił, że szacunek i cześć jaką darzymy świętego nie wynikają tylko z pobożnej pamięci, ale ze świadomości jego realnej pomocy. Współcześnie często okazywana jest pomoc na pokaz, pomoc, której towarzyszy reklama, która wymaga pochwały. Jest to pomoc, za którą ciężko domagać się nagrody w Królestwie Niebieskim. Święty Mikołaj pomagał przede wszystkim w uniknięciu grzechu. Potrafił postawić odpowiednią diagnozę i pomagał, aby ludzie nie zgrzeszyli przed Bogiem. Jednak, że tak mogą robić tylko ci, którzy zbudowali silny fundament swojego duchowego życia. Święty Mikołaj, który często wyprzedza nasze prośby, przeszedł drogę, ukazaną w jego troparionie (Same twe dzieła zaprawdę ukazały Cię twej owczarni jako prawidło wiary, wzór pokory, nauczyciela wstrzemięźliwości. Dlatego pokorą zyskałeś wielkość, ubóstwem – bogactwo, ojcze święty, Mikołaju, błagaj Chrystusa Boga, aby zbawione były dusze nasze.). Nie była to droga komfortowa, a pełna wyrzeczeń i ograniczeń. Arcybiskup Jerzy zauważył, że w dzisiejszych czasach, gdy jesteśmy złudnie wolni, jesteśmy ograniczani i zniewalani przez pokusy dzisiejszego świata. Wolny człowiek to nie ten, który może pozwolić sobie na wszystko, ale ten który może sobie odmówić. Wolny człowiek potrafi powiedzieć sobie „nie” i nie jest niewolnikiem swoich pragnień. Święty Mikołaj był także wyznacznikiem prawdy, której brakuje w dzisiejszych czasach. Nie musiał jej manifestować, ale okazywał ją przez spokój. Dzisiaj ciężko nam ustać w miejscu, potrzebujemy bodźców, dzieje się tak przez brak spokoju wewnętrznego, który przynosi modlitwa. Na koniec swojej homilii arcybiskup Jerzy życzył, aby wymodlona obecność św. Mikołaja zawsze towarzyszyła w naszym życiu, bo to jest naszym nieocenionym bogactwem. Zwracając się do dzieci hierarcha nawoływał, aby pamiętali, że św. Mikołaj był prawdziwym biskupem, do którego należy modlić się, żeby uczynił nas mądrymi ludźmi, pomagał w zdobywaniu cnót i prawdy.

Po liturgii sprawowany był uroczysty molebien ku czci świętego Mikołaja Cudotwórcy, podczas którego wznoszone były modlitwy za duchowieństwo, parafian, chóry i dyrygentów, darczyńców oraz wszystkich obecnych.

Na zakończenie uroczystości do zgromadzonych zwrócił się arcybiskup Jakub. Podkreślił, jak ważnym jest chronić dzieci przed niewłaściwym wyborem drogi życia. Niestety świat mami nas różnymi pokusami, ubierając w piękne obietnice i złudne dobro, to co jest przeciwnym i odwracającym nas od Boga. Należy brać przykład ze św. Mikołaja, który jest wzorem wstrzemięźliwości, poprzez swoją mądrość i wolność. Ekscelencja zaznaczył, że wolność nie jest samowolą, ale możliwością panowania nad różnymi sytuacjami i samokontrolą. Następnie władyka wskazał, jak wielka jest pamięć o św. Mikołaju. Świat wiedząc, że nie da rady wymazać z naszego umysłu tradycji pamięci o tym wielkim Świętym, próbuje zamienić ten kult w historię o Mikołaju mieszkającym w Laponii. Hierarcha nawoływał, abyśmy nie zapominali kim był prawdziwy św. Mikołaj i zanosili mu swoje modlitwy, aby był naszym orędownikiem przed tronem Najwyższego. Na koniec, arcybiskup Jakub podziękował za wspólną modlitwę przybyłym hierarchom, proboszczowi, duchowieństwu, dyrygentom i wszystkim zgromadzonym w świątyni.

Po nabożeństwie młodzież z Bractwa Młodzieży Prawosławnej przygotowała stanowisko z „siankiem” wigilijnym i płytami z akatystem ku czci św. Mikołaja Cudotwórcy, który został nagrany przez młodzieżowy chór naszej parafii katedralnej. Zadanie to zostało dofinansowane z budżetu Miasta Białegostoku, a wydawcą płyty jest jest Fundacja OIKONOMOS.

wykorzystano tekst za: orthodox.bialystok.pl

fot. o. protod. Wiaczesław Perek i Jarosław Charkiewicz